تست آثار ساييدگي در روغن

اگر چنانچه دستگاه يا ماشين مقادير غير عادي بقاياي سائيدگي ايجاد مي كند اغلب مواقع لازم است كه اين مقدار به سرعت تعيين گردد. يكي روش براي تحقق اين امر، مشاهده ذرات ساييدگي موجود در روي قطعات در زير ميكروسكوپ مي باشد. ذرات ناشي از سائيدگي به خاطر بازتاباندن نور براق به نظر مي رسند بويژه ذراتي كه تازه تشكيل شده باشند و سطح آنها دچار اكسيداسيون نشده باشد.
گاهي اوقات لازم است براي داشتن نماي بهتر، ذرات ناشي از سايش را از ساير ذرات آلاينده جدا كرد. يك روش سريع، ساده و ارزان براي جدا كردن ذرات مغناطيسي ( ازقبيل آهن و فولاد) وجود دارد كه پس از جدا شدن، ذرات مي توانند حتي توسط ميكروسكوپ معمولي نيز مشاهده و بررسي شوند.
1. مقدار مشخصي از روغن را با كرزون (يا يك حلال مناسب ديگر) به نسبت 50:50 در يك بشر يا ارلن مخلوط كنيد. اطمينان حاصل كنيد كه كروزن قبلا فيلتر شده باشد.
2. ظرف را در روي يك ديسك مغناطيسي قرار داده و به مدت سه دقيقه به حال خود رها كنيد.

3. بدون برداشتن ديسك مغناطيسي، محلول را همزده و ذرات غير مغناطيسي را توسط فيلتراسيون تحت خلاء، خارج كنيد. با اين عمل ذرات مغناطيسي باقي مي مانند.

4. آهن ربا را برداشته و حدود 50 ميلي ليتر از محلول زير صافي اضافه كرده و كمي به حال خود رها كنيد.
5. سپس ذرات مغناطيسي را به ظرف ديگري منتقل كنيد
6. ظرفها را در زير ميكروسكوپ مشاهده كنيد. ظرف اول شامل پليمرها، زنگ زدگي، اكسيدها، لجن و فلزات سائيده شده غير آهن ( از قبيل مس، بابيت، آلومينيوم و غيره) و خيلي كثيف مي باشد. ظرف دوم ذراتي را نشان مي دهد كه از سطوح سخت مانند شافت ها، ياتاقانها و دنده ها توليد شده است.
7. براي تفسير يافته هاي خود به اطلس ذرات سائيدگي مراجعه كنيد.
اين تكنيك انعطاف پذير و سريع مي باشد. همچنين مي تواند براي شمارش ذرات درشت، مطالعات لرزشهاي غير عادي، بالا رفتن دما، يا فيلتر هاي از بين رفته استفاده شود. اينگونه بررسي هاي چشمي اطمينان شما را در تصميم گيري و توصيه ها افزايش مي دهد.