افزودني ها و اهميت آن در خواص روانكار
امروزه کليه روانکارها چه آنهايي که پايه معدني و چه آنهايي که پايه سنتزي دارند، براي داشتن کارايي مناسب و مطلوب نيازمند مواد شيميايي ديگری (افزودنیها) هستند که بتواند خواص موردنظر را در آنها ايجاد نمايد. اين مواد شيميايي سنتزي که غالباً مواد آلي و يا آلي فلزي هستند ضمن اين که خواص جديدي به روانکار ميدهند ميتوانند برخي ويژگيهاي موجود در روانکار را تقويت و از بروز برخي پديدههاي نامطلوب در سيستم روانکاري نيز جلوگيري کنند. يک افزودني ممکن است به سه طريق روانکار و سيستم روانکاري را تحت تأثير قرار دهد (جدول 1).
جدول 1: چگونگي اثرگذاري يك مادهي افزودني در سيستم روانكاري
مهمترين خواصی را که افزودنیها در روغن ايجاد میکنند عبارتند از:
 : :• افزايش پايداري در مقابل اکسيداسيون
 : :• کنترل خوردگي و جلوگيري از زنگزدن سطوح
 : :• جلوگيري از اصطکاک و سايش و سعي در به حداقل رساندن آن
 : :• جلوگيري از کاهش گرانروي در دماهاي بالا
 : :• کنترل آلودگي روغن توسط محصولات جانبي احتراق، ذرات معلق ناشي از سايش و...
 : :• پايين آوردن نقطهی ريزش، جلوگيري از تشکيل کف و...
ميزان اضافهکردن افزودنیها به روانکارها متفاوت است و ممکن است از مقدار خيلي کم، مثلاً چند ppm تا چند درصد وزنی (مثلاً 20 درصد وزنی) به روانکار اضافه شوند. افزودنیهايي که به يک روانکار اضافه ميشوند ممکن است اثر يکديگر را تقويت کنند و يا اينکه در خلاف جهت هم عمل کنند.
کارايي يک روانکار که از يک روغنپايه با کيفيت مناسب ساخته شده است بستگي زيادي به نوع و ميزان افزودنيهای آن خواهد داشت. در صورت عدم استفاده از روغنپايه با کيفيت مناسب، افزودنيها نميتوانند به ميزان مطلوبي کارايي را افزايش دهند. سيستمهايي که روانکارهاي آنها به ميزان مناسب و متعادل از افزودنیها بهره ميبرند، کارايي بيشتري خواهند داشت و عمر مفيد روانکار در اين سيستمها زياد است. نوع و ميزان مواد افزودني بسيار مهم بوده و جزء اسرار هر کارخانه توليدکننده روانکار بحساب میآيد.